Korkmuyorum artık senden gece
Korkmuyorum ben hiç, karanlık…
Üzerime gel istersen
Sar beni ben, kaçıp gitmem…
Korkmuyorum artık senden yalnızlık
Korkmuyorum hiç korkmuyorum
Yüreğime vur istersen
Kalmadı hiç kaçıp gitmem…
Sokaklarda yanımda dolaşan yağmur
Gecelerini başucumda duran yağmur
Avucumda ellerin yerine yağmur
Vur yüzüme…
Vur yüzüme…
Saçlarımda nefesin yerine yağmur
Dudağımda dudağın yerine yağmur
Gökyüzünden çaresizliğimi yağmur
Vur yüzüme hadi!
Vur yüzüme!
Daha hızlı yağmur…
Yağ yağmur…
Ağlar gibi yağmur vur yüzüme,
Durma vur yüzüme!
Yağmur…
Çok üzgünüm, çok üzgünüm,
Çok üzgün yağmur!
Kaybedecek neyim kaldı,
Ne kaldı yağmur!!
Vur yüzüme hadi!
Vur yüzüme!!
“…yağmur damlaları beni alıp sürüklüyor şehrin sokaklarında. onlar toprağa karışıp kaybolduklarında beni götürdükleri o yerde yalnız kalacağım.”